اسانس خوراکی: طعم‌دهنده‌ای تخصصی برای صنایع غذایی

خانه محصولات

اسانس خوراکی: طعم‌دهنده‌ای تخصصی برای صنایع غذایی

اسانس خوراکی: طعم‌دهنده‌ای تخصصی برای صنایع غذایی

اسانس خوراکی: طعم‌دهنده‌ای تخصصی برای صنایع غذایی

اسانس خوراکی

✳️ تعریف تخصصی اسانس خوراکی (Food Flavoring Essence)

اسانس خوراکی یا طعم‌دهنده‌ی معطر مجاز خوراکی، به ترکیبات فرّاری گفته می‌شود که با هدف ایجاد یا تقویت طعم و عطر در محصولات غذایی استفاده می‌گردند. این ترکیبات می‌توانند منشأ طبیعی، طبیعی-مشابه یا مصنوعی (سنتتیک) داشته باشند و به صورت مایع، پودری یا امولسیون تولید و عرضه می‌شوند.

🧪 دسته‌بندی اسانس‌های خوراکی

  1. اسانس‌های طبیعی (Natural Essences): استخراج‌شده از منابع گیاهی یا حیوانی مانند پوست مرکبات، ادویه‌ها، برگ‌ها، دانه‌ها و میوه‌ها، معمولاً با روش‌هایی مثل تقطیر با بخار، استخراج با حلال یا پرس سرد.
  2. اسانس‌های مشابه طبیعی (Nature-Identical): ترکیباتی با ساختار شیمیایی یکسان با طعم‌دهنده‌های طبیعی، ولی تولیدشده به‌صورت سنتتیک در آزمایشگاه.
  3. اسانس‌های مصنوعی (Artificial Flavors): ترکیبات سنتزی که در طبیعت یافت نمی‌شوند ولی می‌توانند طعم‌های خاصی را تقلید یا تقویت کنند؛ ارزان‌تر، پایدارتر و قابل کنترل‌تر نسبت به منابع طبیعی.

💡 مشخصات فنی و تکنولوژیک اسانس‌ها

  • حلال پایه: اغلب در آب، گلیسیرین، پروپیلن گلیکول یا اتانول محلول‌اند.
  • پایداری حرارتی: بسته به نوع ماده مؤثر، برخی اسانس‌ها در دمای بالا ناپایدارند.
  • دوز مصرف: در محدوده ۰٫۰۵ تا ۰٫۵ درصد، بسته به نوع محصول و شدت عطر مورد نظر.
  • سازگاری: باید با ترکیبات دیگر از جمله رنگ، مواد نگهدارنده، چربی‌ها و pH محیط سازگار باشد.

کاربرد صنعتی در صنایع غذایی

  • نوشیدنی‌ها: انواع شربت، نوشابه، آبمیوه، انرژی‌زا، ماءالشعیر
  • لبنیات: ماست میوه‌ای، شیر طعم‌دار، دوغ طعم‌دار
  • شیرینی و نانوایی: کیک، بیسکویت، کلوچه، شکلات، آدامس
  • بستنی و دسرها: طعم‌دهی، بهبود عطر، و جلوگیری از بوی خام مواد اولیه
  • محصولات دارویی و مکمل‌ها: قرص‌های جویدنی، شربت‌های خوراکی، پودرهای محلول

✅ استانداردها و الزامات ایمنی

  • باید تأییدیه بهداشت و سازمان غذا و دارو در ایران را داشته باشد.
  • استفاده باید مطابق با محدوده تعیین‌شده توسط Codex Alimentarius یا EFSA باشد.
  • باید فاقد ترکیبات ممنوع مانند دی‌اتیل فتالات یا آلیل ایزوتیوسیانات (در دوزهای بالا) باشد.

⚙️ ملاحظات در فرمولاسیون

  • تأثیر پایه چرب یا آبی محصول بر پخش اسانس
  • پایداری اسانس نسبت به pH، حرارت و نور
  • افزایش ماندگاری با افزودن آنتی‌اکسیدان مانند BHA/BHT در ترکیبات چرب

✅ فرمولاسیون‌ها

فرمولاسیون ۱: نوشیدنی شفاف با طعم پرتقال

ماده اولیهدرصد وزنی (%)
آب دی‌یونیزه91.80
شکر سفید7.50
اسید سیتریک (E330)0.20
سدیم بنزوات (نگهدارنده)0.05
اسانس پرتقال محلول در آب0.20
رنگ طبیعی پرتقالی0.05
جمع100.00

🔬 نکات فنی: اسانس باید در مرحله خنک‌سازی پس از پاستوریزه کردن اضافه شود تا عطر آن حفظ شود. تنظیم pH نهایی در بازه ۳.۲ تا ۳.۸ باشد.

فرمولاسیون ۲: آدامس میوه‌ای طعم توت‌فرنگی

ماده اولیهدرصد وزنی (%)
پایه آدامس (gum base)25.00
شیرین‌کننده (سوربیتول/زایلیتول)60.00
گلیسیرین2.50
اسید مالیک (طعم‌دهی ترش)0.50
اسانس توت‌فرنگی پودری0.30
رنگ طبیعی صورتی0.10
سایر (نشاسته اصلاح‌شده، کمک‌فرم)11.60
جمع100.00

🔬 نکات: اسانس باید در دمای کمتر از 50°C در فاز اختلاط نهایی اضافه شود تا تبخیر نشود.

فرمولاسیون ۳: ماست طعم‌دار (ماست میوه‌ای)

ماده اولیهدرصد وزنی (%)
ماست پاستوریزه پرچرب90.00
شکر6.00
پوره میوه (مثلاً توت)2.50
اسانس میوه (همخوان با پوره)0.20
پایدارکننده (پکتین، ژلان)0.30
رنگ طبیعی0.05
نگهدارنده مجاز (مثلاً پتاسیم سوربات)0.05
جمع100.00

🔬 نکات فنی: اضافه اسانس بعد از فرآیند هموژناسیون و قبل از بسته‌بندی انجام می‌شود.

🌸 نمونه اسانس‌های موجود

  • اسانس آناناس: مناسب برای شیرینی، شکلات، لبنیات، نوشیدنی‌ها — طعم نزدیک به میوه تازه
  • اسانس توت فرنگی: مخصوص اسنک، لبنیات، شکلات — با طعم توت‌فرنگی رسیده
  • اسانس پرتقال: الهام‌گرفته از پوست و گوشت پرتقال واقعی — مناسب برای نوشیدنی‌ها و کیک
  • اسانس انار: فرموله‌شده از پوست، گوشت و هسته انار — مناسب لبنیات و نوشیدنی
  • اسانس فندق: طعم فندق ملایم و بدون بودادگی — برای شکلات و لبنیات
  • اسانس عسل: یکی از طبیعی‌ترین طعم‌های تداعی‌کننده عسل واقعی — پرکاربرد در ایران
  • اسانس شکلات: طعمی نزدیک به شکلات شیری — مناسب شکلات و دسر

🔚 جمع‌بندی

اسانس خوراکی یکی از اجزای کلیدی در طراحی طعم محصولات غذایی است که در بهبود طعم، افزایش پذیرش حسی، تنوع‌بخشی و بازاریابی محصول نقش دارد. انتخاب صحیح اسانس در نوع، غلظت، پایداری و سازگاری با ماتریس غذایی از جمله عوامل مهم موفقیت در توسعه محصولات غذایی نوین محسوب می‌شود.